The following text is not a historical study. It is a retelling of the witness’s life story based on the memories recorded in the interview. The story was processed by external collaborators of the Memory of Nations. In some cases, the short biography draws on documents made available by the Security Forces Archives, State District Archives, National Archives, or other institutions. These are used merely to complement the witness’s testimony. The referenced pages of such files are saved in the Documents section.

If you have objections or additions to the text, please contact the chief editor of the Memory of Nations. (michal.smid@ustrcr.cz)

Wiktor Mostek (* 1929)

Nawet dyrektorka przychodziła do mamy i mówiła: Przestańcie rozmawiać w domu po polsku Po rosyjsku starajcie się mówić, bo dzieci nie umieją mówić nawet, nie to, że pisać i czytać

  • Urodził się 4 czerwca 1929 r. w Albertynie koło Słonimia

  • W czasie wojny ojciec i najstarsza siostra Wiktora Mostka zostali rozstrzelani przez Niemców

  • Wiktor Mostek musiał wcześnie przejąć obowiązki głowy rodziny

  • Po wojnie ukończył studia na Akademii Melioracyjnej

Wiktor Mostek urodził się 4 czerwca 1929 roku w Albertynie koło Słonimia, jako piąte dziecko Ignacego Mostka. Matka nosiła panieńskie nazwisko Buszko i była prawosławna, jednak po ślubie przeszła na katolicyzm. Ojciec Wiktor Mostka pochodził spod Częstochowy, a na Polesie zawędrował w poszukiwaniu pracy. Wiktor Mostek miał dwie starsze siostry i dwóch starszych braci. Rodzina Mostków okres przedwojenny i czas okupacji spędziła w Albertynie.

            Wojna odcisnęła swe fatalne piętno na rodzinie Mostków – ojciec i najstarsza siostra Wiktora Mostka zostali rozstrzelani przez Niemców, jeden z braci zmarł na skutek odniesionych ran, a drugi stracił nogę podczas pracy przymusowej na rzecz Niemców. Wiktor Mostek musiał wcześniej przejąć obowiązki głowy rodziny i pomagać matce i siostrze w gospodarstwie.

            Mimo obowiązków gospodarskich, Wiktor Mostek zdołał po wojnie zdać maturę i dostać się na studia. Ukończył Akademię Melioracji. Całe jego życie zawodowe było związane z zawodem inżyniera melioracji. Po licznych zmianach miejsca zatrudnienia, osiadł na stałe w Pińsku.

W latach 50. ożenił się z Leokadią z d. Siewruk, z którą miał jednego syna, Wiktora juniora. Jego żona umarła po długiej chorobie w 1999 roku. Wiktor Mostek obecnie nadal mieszka w Pińsku wraz z synem, synową i wnukami. Przebywa na emeryturze, ale aktywnie działa w środowisku polonijnym – przez dwie kadencje był przewodniczącym Związku Polaków w Pińsku, powołał również do istnienia Polską Macierz Szkolną w tym mieście.

W rodzinnym Albertynie nadal mieszka starsza siostra Wiktora Mostka.

 

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: Oral History Archive - Budapest

  • Witness story in project Oral History Archive - Budapest (Maciej Melon)